เยาวชนบางคนต้องทนทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าโดยที่ไม่มีมรดกทางพันธุกรรมใด ๆ จากการศึกษาใหม่พบว่านักวิจัยรายงานว่าการมีแม่ที่เป็นโรคซึมเศร้าทำให้วัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคซึมเศร้ามากขึ้น แม้ว่าเขาหรือเธอจะรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและไม่มียีนร่วมกับแม่ก็ตามการค้นพบนี้เป็นหลักฐานโดยตรงชิ้นแรกว่าปัจจัยแวดล้อมเพียงอย่างเดียวสามารถส่งเสริมภาวะซึมเศร้าในเด็กของผู้หญิงที่เป็นโรคซึมเศร้าได้ ทีมที่นำโดยนักจิตวิทยา Erin Tully จาก University of Minnesota ใน Minneapolis กล่าว
การมีพ่อที่เป็นโรคซึมเศร้าไม่ได้เพิ่มความไวต่อภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่นที่รับบุตรบุญธรรมหรือไม่รับบุตรบุญธรรม ทัลลีและเพื่อนร่วมงานของเธอรายงานใน วารสาร American Journal of Psychiatry ฉบับเดือนกันยายน
รักษาตัวเอง
ลุยเลย! คุณสมควรได้รับข่าววิทยาศาสตร์
ติดตาม
.
งานวิจัยอีก 2 ชิ้นที่ตีพิมพ์ในวารสารเดียวกันเน้นย้ำถึงบทบาทของการเลี้ยงดูในภาวะซึมเศร้า พวกเขาแสดงให้เห็นว่าการรักษาแม่ที่เป็นโรคซึมเศร้าประสบความสำเร็จไม่ว่าจะด้วยยาหรือจิตบำบัด กระตุ้นให้เด็กที่มีอาการซึมเศร้ามีอารมณ์ดีขึ้น
“มีความรับผิดทางสิ่งแวดล้อมของภาวะซึมเศร้าของมารดาที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยยีน แต่เกือบจะมีปฏิสัมพันธ์กับปัจจัยทางพันธุกรรมเพื่อสร้างความเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้าในเด็ก” ทัลลีกล่าว
ภาวะซึมเศร้าสามารถบั่นทอนทักษะการเป็นพ่อแม่ของมารดา ทำให้เกิดความขัดแย้งในชีวิตสมรส และขัดขวางความสัมพันธ์ของเยาวชนกับเพื่อนและโรงเรียน และผลลัพธ์เหล่านี้สามารถแพร่กระจายภาวะซึมเศร้าจากแม่สู่ลูกได้ ทัลลีแนะนำ
การศึกษาจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ แสดงให้เห็นถึงความยากลำบาก
ที่แม่ที่มีภาวะซึมเศร้ามีปฏิสัมพันธ์กับลูก จิตแพทย์จอห์น มาร์โควิทซ์จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียกล่าว การศึกษาของทัลลี “สนับสนุนหลักฐานว่าภาวะซึมเศร้าของมารดามีผลกระทบอย่างมีความหมายต่อเด็กผ่านชีวิตในบ้าน
ไม่ใช่แค่การถ่ายทอดทางพันธุกรรม” มาร์โควิทซ์กล่าว
ทัลลีและเพื่อนร่วมงานศึกษาเด็กวัยรุ่นที่รับเลี้ยงบุตรบุญธรรม 568 คน ส่วนใหญ่มาจากประเทศในแถบเอเชีย วัยรุ่นที่ไม่ได้รับบุตรบุญธรรม 416 คน และผู้ปกครองหนึ่งคนหรือทั้งคู่ของเด็กทั้งหมด พ่อแม่และลูกที่ไม่ได้รับอุปการะเกือบทั้งหมดเป็นคนผิวขาว และทุกครอบครัวอาศัยอยู่ในมินนิโซตา การรับบุตรบุญธรรมส่วนใหญ่เกิดขึ้นก่อนอายุ 1 ปี
การสัมภาษณ์ทางจิตเวชของผู้ปกครองและวัยรุ่นได้ตรวจสอบอาการปัจจุบันและอดีตของภาวะซึมเศร้าและภาวะทางจิตอื่นๆ
ในขณะที่การอาศัยอยู่กับแม่ที่มีภาวะซึมเศร้าทำให้โรคอารมณ์แปรปรวนแพร่หลายในวัยรุ่นที่รับเลี้ยงบุตรบุญธรรม วัยรุ่นที่ไม่ได้รับบุตรบุญธรรมมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคซึมเศร้ามากขึ้น สำหรับวัยรุ่นที่ไม่ได้รับบุตรบุญธรรม อิทธิพลทางพันธุกรรมอาจเพิ่มขึ้นเนื่องจากผลกระทบที่เป็นอันตรายจากปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม นักวิจัยแนะนำ
การมีแม่ที่ซึมเศร้ายังเพิ่มอัตราการกระทำผิดและปัญหาพฤติกรรมอื่น ๆ ทั้งในวัยรุ่นที่รับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและไม่ได้รับบุตรบุญธรรม
ปัญหาทางอารมณ์ของวัยรุ่นที่รับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและไม่ได้รับบุตรบุญธรรมไม่ได้ก่อให้เกิดภาวะซึมเศร้าในพ่อแม่ของพวกเขาในมุมมองของ Tully ภาวะซึมเศร้าในมารดาเริ่มปรากฏขึ้นในช่วงเวลาที่เด็กเกิดและประมาณหนึ่งปีก่อนที่เด็กจะคลอดสำหรับพ่อ อย่างไรก็ตาม นักวิจัยยังทราบว่าความลำบากของวัยรุ่นอาจส่งผลต่อภาวะซึมเศร้าในพ่อแม่ของพวกเขา
ไม่มีภูมิหลังด้านสุขภาพจิตของพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดบุตรบุญธรรม แต่จากผลการวิจัย ทัลลีสงสัยว่าลูกบุญธรรมที่มีแม่บุญธรรมที่เป็นโรคซึมเศร้าจะมีความเสี่ยงทางพันธุกรรมต่อภาวะซึมเศร้าจากพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดมากกว่าลูกบุญธรรมที่มีแม่บุญธรรมที่ไม่เป็นโรคซึมเศร้า
การศึกษาใหม่ของผู้ปกครองและเด็กที่ไม่ได้รับบุตรบุญธรรมเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทบาทของสภาพแวดล้อมในครอบครัวในภาวะซึมเศร้า รายงานของทีมที่นำโดยนักจิตวิทยา Myrna Weissman แห่งมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย รายงานว่า เด็กที่มีอาการซึมเศร้าและวิตกกังวลมีพัฒนาการทางอารมณ์ที่สังเกตได้ชัดเจนหลังจากที่แม่ของพวกเขาหายจากอาการซึมเศร้าด้วยยาต้านอาการซึมเศร้า
เด็ก ๆ จะได้รับประโยชน์สูงสุดหากแม่ของพวกเขาตอบสนองต่อการรักษาภายในสามเดือน พัฒนาการที่ดีขึ้นอย่างมากยังเกิดขึ้นในเด็กที่ภาวะซึมเศร้าของมารดาลดลงภายในหนึ่งปีหลังจากเริ่มการรักษา
ในการศึกษาของ Weissman ผู้หญิง 70 คนจาก 123 คนที่เป็นโรคซึมเศร้าหายจากโรคอารมณ์ภายในหนึ่งปีหลังจากเริ่มการรักษา ส่วนใหญ่ได้รับยาต้านอาการซึมเศร้าจนกว่าจะถึงเกณฑ์การทุเลา บางรายที่ไม่ตอบสนองต่อยาได้รับจิตบำบัดทางความคิดและพฤติกรรม
ในช่วงเริ่มต้นของการรักษา ประมาณ 1 ใน 3 ของผู้เข้าร่วมมีบุตรที่มีภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล หรือมีปัญหาพฤติกรรม
จิตแพทย์ฮอลลี่ สวาร์ตซ์ แห่งมหาวิทยาลัยพิตส์เบิร์กและเพื่อนร่วมงานของเธอกล่าวว่า การบำบัดทางจิตที่ประสบความสำเร็จสำหรับแม่ที่เป็นโรคซึมเศร้ายังช่วยส่งเสริมสุขภาพทางอารมณ์ของเด็กอีกด้วย ทีมงานของเธอศึกษามารดาที่เป็นโรคซึมเศร้า 26 คนที่ได้รับการบำบัดจิตบำบัดระหว่างบุคคล 9 ครั้งต่อสัปดาห์ และมารดาที่มีภาวะซึมเศร้า 21 คนที่ได้รับการส่งต่อไปยังคลินิกสุขภาพจิตในท้องถิ่น ในการติดตามผลสามและเก้าเดือน ภาวะซึมเศร้าลดลงอย่างรวดเร็วในมารดาที่ได้รับการบำบัดทางจิตระหว่างบุคคล
จิตบำบัดระหว่างบุคคลมุ่งเน้นไปที่การกระตุ้นให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการรักษาและระบุกลยุทธ์ที่สามารถใช้เพื่อโต้ตอบกับสมาชิกในครอบครัวได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
มารดาทุกคนได้รับการคัดเลือกจากศูนย์จิตเวชที่เด็กวัยเรียนเข้ารับการรักษาโรคซึมเศร้า
ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ได้รับมอบหมายให้เข้ารับการบำบัดทางจิตระหว่างบุคคลมีอาการดีขึ้นภายในสามเดือน ภาวะซึมเศร้าของลูกๆ เพิ่มขึ้นอย่างมากในการติดตามผล 9 เดือน ซึ่งบ่งชี้ว่าการเปลี่ยนแปลงของมารดาได้กระตุ้นให้เด็กมีพัฒนาการที่ดีขึ้น
Credit : fashionaims.com
umpchampagne.com
vecfat.net
mmofan.net
francktioni.com
zaufanafirma.net
butserancientfarm.org
balthasarburkhard.net
efacasagrande.net
bereanbaptistchurchbatesville.com
sharkgame.org
coachfactoryoutlettcd.net
montichiaricalcio.com
